ചീട്ട് / *ശിവപ്രസാദ് പാലോട്*

എടാ രാമ്വോ..

കയ്യിലെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ഒരു ചീട്ട് കളത്തിലേക്കിടുമ്പോൾ
അനന്തു രാമകൃഷ്ണന് നേരെ തിരിഞ്ഞു...

ചെവിയിൽ തിരുകി വച്ച ഇലയോടെ രാമു തലയുയർത്തി

എന്താടാ...

ഒരൂട്ടം പറയാനുണ്ട് നെന്നോട്.. കുറെ ദിവസായി പറയാൻ കരുതീതാ

എന്താച്ചാൽ പറയടാ.. നീയെന്താ ഒരു മാതിരി പേറടുത്ത പയ്യിനെപ്പോലെ

അതേയ് ഒന്നും വിചാരിക്കരുത്... നിയ്യ് ഞങ്ങടെ പാർടിടെ കണ്ണിലെ കരടാ... ഇയ്യാ ഞങ്ങടെ അടുത്ത നേർച്ചക്കോയി.. അടുത്തീസം അന്റ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയില് ബദാംമരത്തിന് താഴെ വച്ച് അന്നെ ഞങ്ങള് വെട്ടും..

എടാ പണ്ട് നമ്മള് ബദാം കായ കുത്തിപ്പൊട്ടിച്ച് തിന്ന അതേ മരത്തിന്റെവിടെ..?

അതേടാ... എനക്കാണ് ഡ്യൂട്ടി.. നിയ്യ് മറുത്തൊന്നും പറയര്ത്.. പാർടി പറഞ്ഞാ പിന്നെ..

ഇതാപ്പൊ ഇത്ര വല്യ കാര്യം.. സംഗതി ഞാനേറ്റു.. നിയ്യ് വെട്ട്.. ഞാൻ നിന്ന് തരാട്ടാ..

വെട്ടിപ്പിടിച്ച ശീട്ടുകൾ തുടക്ക് താഴേക്ക് ഒതുക്കി വക്കുന്നതിനിടെ രാമകൃഷ്ണൻ അനന്തൂനെ നോക്കി..

ഞാങ്കാരണം അനക്കൊരു ക്ഷീണം വരണ്ട.. വെട്ടുമ്മ ആദ്യവെട്ട് കഴുത്തില് തന്നെ വെട്ടണം ട്ടാടാ.. പിന്നെ എവിടെയാച്ചാ തരം പോലെ.. ആട്ടെ എത്ര വെട്ടെണ്ണമാ ഡ്യൂട്ടി

അറ്പത് ന് മീതെ ഒറ്റസംഖ്യാവണം.. അതിനാ രാശി..

ന്നാ പിന്നെ ഇന്നത്തെ കളി മത്യാക്കാല്ലേ...? കൈ കുത്തി  രാമകൃഷ്ണൻ അനന്തുവിന്റെ ചുമലിൽ പിടിച്ച് എഴുന്നേറ്റു..

എന്നാ നാളെ കാണാട്ടാ.. കുറച്ച് ഒരുക്കുമാനണ്ട്.. പിന്നെ മ്മടെ അമ്മമാര് ഇതറിയണ്ട ട്ടോ... ഓര്ക്ക് നമ്മടെ മട്ടൊന്നും തിരിയില്ല.. പഴേ മനസുകളാ.. ലോകവിവരല്യ..

ഞാമ്പറയണില്ല... നിയ്യും പറയണ്ട.. |

നിയ്യെന്തിനാടാ മറ്റേ പാർട്ടിയായത്.. ഇനി ആയാലും അനക്ക് നോക്കീം കണ്ടും നിന്നാ പോരാരുന്നോ??

അനന്തുവിന്റെ വാക്കിൽ ഒരു നനവ് പൊന്തി..

അതൊന്നും സാരല്യന്റനന്തൂ..നിയ്ക്ക് വെഷമല്യ..യ്യ്ങ്ങനെ കരഞ്ഞ് ധൈര്യം കളയണ്ടട്ടടാ.. എപ്പഴായാലും മരിക്കണം.. അതുറപ്പാ.. നിന്റെ കയ്യോണ്ടാവുമ്പം ഒര് രസൊക്കെണ്ട്..

ന്നാ നാളെഞ്ഞി മുണ്ടാനും പറയാനും നേരണ്ടാവില്ലടാ.. നമുക്കാ ബദാംമരത്തിന്റെ ചോട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു കുരു പൊട്ടിച്ച് തിന്ന് പിരിയാട്ടാ...

അനന്തു രാമകൃഷ്ണന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ചീട്ടുകെട്ടു വാങ്ങി ഓരോന്നായി നെടുകെ ചീന്തിയിട്ടു..

ഞ്ഞിപ്പോ ദൊക്കെ എന്തിനാടാ...

അതുവ്വേ

ആശാരി മാനുവിനെ കുട്ടികൾ എറിഞ്ഞു തല പൊട്ടിച്ചു. ചോരയൊലിക്കുന്നതലയുമായി മാനു സ്കൂൾ ഓഫിസ് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. കുട്ടികൾ പേടിച്ച് ക്ലാസ് മുറികളിലേക്ക് പതുങ്ങി...

ആശാരി മാനു ആരാന്നറിയണ്ടേ..? പഴയ പട്ടാളക്കാരനായിരുന്നത്രേ.. ചെറിയ നൊസ്സുണ്ട്. വലിയ ബട്ടനുള്ള കാക്കി കുപ്പായവും കറു കറുത്ത ബാഗും കൂർത്ത കമ്പി പുറത്തേക്ക് നീണ്ട കുടയും.. കഷണ്ടിയുമൊക്കെയായി നാട്ടിൽ അലയുന്ന മാനു. എന്തു ചോദിച്ചാലും ഉവ്വേ എന്ന മറുപടി മാത്രവും എവിടെ കണ്ടാലും കുട്ടികൾ പിറകെക്കൂടും..

അമ്പലപ്പറമ്പിലൂടെ നടക്കുമ്പോളാണ് സ്കൂൾ തൊടിയുടെ മതിലുകടന്ന് ഏറു കൊണ്ടത്

ഹെഡ് മാഷ് നാരായണൻ നമ്പൂതിരിയുടെ മുന്നിൽ ഹാജരായ മാനുവിനീതനായി

തമ്പ്രാനെ... കുട്ടികള് പാവങ്ങളാണ്... പുത്തി തെളിയാത്തവർ. മാഷ്.. ഓരെ ഒന്നും ചെയ്യര്ത്... അടിയനും ഒന്നും ചെയ്യ്ണില്ല.. കല്ലെടുത്തെറിഞ്ഞവരെ തമ്പ്രാൻ ഒന്ന് കാണിച്ചു തന്നാ മതി... അടിയൻ ഒന്നും ചെയ്യില്ല.. ഈ കൊടേ ടെ പിന്നിലെ കമ്പീം കൊണ്ട് കുത്ത്യങ്ങ്ട്ട് കൊല്ലും... അല്ലാതെ വേറൊന്നും അടിയൻ ചെയ്യില്ല... അതുവ്വേ... അതൊക്കെ ഉവ്വേ...

മാനുവിന്റെ തല പൊട്ടി നിൽക്കണതും മറന്ന് മാഷ് ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു

തമ്പ്രാൻ ചിരിക്കാ
അതുവ്വേ...

മാനു മുറി നമ്ക്ക് വെച്ച് കെട്ടാ.. എന്നിട്ട് മാനു കുറച്ച് കഞ്ഞീം കുടിക്ക്.''. ക്ഷീണൊക്കെ മാറി മാനു ഈ കുടക്കമ്പീം കൊണ്ട് എന്നെ മതിയാവും വരെ കുത്തിക്കോളാ... ഞാൻ നിന്നു തരാം...

അതു വ്വേ... തമ്പ്രാനെ ഞാൻ കുത്തേ.. അതിലും നല്ലത് ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ കുത്തിക്കോളാ... മതിയാവണ വരെ... അതു വ്വേ... അതൊക്കെ ഉവ്വേ...

മാനു പടി കടന്നു പോയതിന് ശേഷമാണ് സ്കൂൾ ശ്വാസം വിട്ടത്.

ശിവപ്രസാദ് പാലോട്